Ekkiland

Kona situr á stól og starir með fjarrænu augnaráði út í loftið. Það er myrkur. Allt í einu er eins og hún heyri eitthvað - hún lyftir höfðinu og horfir í kring um sig en sér ekkert. Það er myrkur. SVAAAAANDÍS heyrist úti í nóttinni og flóðljósin kvikna.....

Ég er ekki alveg týnd og tröllum gefin og er um það bil að ná að klóra mig upp á yfirborðið aftur. Brjóstagjöfin er búin að vera erfið og það er erfitt að vera aleinn í útlöndum (snökt snökt) þegar maður er að takast á við þetta nýja stóra hlutverk að vera foreldri. Þess vegna hef ég ekki verið upp á mitt besta undanfarið og ég hef ekki haft nokkurn skapaðan hlut að skrifa um, að minnsta kosti ekkert sem gaman hefði verið að lesa. Sömu ástæður liggja fyrir yfirgengilegu ófélagslyndi mínu í síðustu Íslandsheimsókn minni, stundum hefur maður bara alls ekkert til málanna að leggja og það að hitta fólk er manni erfitt. Ég vona að mínir sönnu vinir fyrirgefi mér það.

Fleiri verða orðin ekki í þetta skiptið. Klukki verður svarað við annað tækifæri þar sem ég er með lítinn hjálpara í fanginu sem er ótrúlega lunkin við að ýta á Ctrl og örvatakkana, bæði í einu og þar með eyða öllu sem ég skrifa.

Frá Heiðu Rachel: .v,k l.4a3læmv45, y re , 4vmnmwvvvvvvvvvvmfs þ, . jk, hm gunm nmmmmmmmmmmmmm mn n nchv nmbknv bnm, y npmn
Hún er greinilega ekki hrifin af sérhjóðum.

Ble ble ble,

Svandís birti @ 21:01