Ekkiland

Í dag raðaði ég upp á nýtt barnafræðibókunum sem við köllum sparibækur því það þarf að fara svo vel með þær og Þór má ekki skoða þær einn. Þegar Heiða sá að ég var búin að laga þær og raða þeim upp á nýtt sagði hún. Ohhh mamma, takk. Nú get ég loksins skoðað sparibækurnar aftur. Ég er svo spennt.

Þór er allur hinn æstasti í að labba og nær að labba óstuddur milli húsgagna. Þegar þetta tekst fylgir svo ótrúleg gleði að hann tryllist í fagnaðardansi og hoppum, svo mikið að hann dettur.

Þór og Heiða voru saman að stríplast áðan áður en þau fóru í bað. Svo prumpar annað þeirra hátt og mikið og þau lögðust bæði í gólfið í hláturskrampa. Það er greinilegt að húmor erfist.

Ble ble ble,

Svandís birti @ 20:16